Reden voor TDM: grote mate van interindividuele variatie in farmacokinetiek waardoor het aanpassen van de dosering op basis van serumconcentraties zinvol is. Spiegels kunnen worden afgenomen direct na de eerste gift. Vancomycine is dan nog niet in ‘steady-state’, het gebruikte farmacokinetiek model corrigeert hiervoor. Bepaal tijdens de therapie tenminste 1 maal per week het serumcreatinine en de vancomycine spiegel.

Spiegelbepaling:

Bij toediening in giften: topspiegel afname 1-3 uur na 1e gift, dalspiegel afname 6-12 uur na 1e gift. LET OP: afnemen vóór 2e gift.

Bij toediening in continue infusie: afname 8-24 uur na start. LET OP: bij continue infusie is een oplaaddosering nodig.

Vervolgspiegels:

Bij toediening in giften: bij stabiele patiënten wekelijks dalspiegel, bij instabiele patiënten 2 x per week dalspiegel of vaker indien nodig.

Bij toediening in continue infusie: wekelijks vancomycine spiegel en serumcreatinine

Streefwaarde:

Bij de behandeling van gram-positieve infecties, uitgaande van een MIC van ≤ 1 mg/L:

- Volwassene: AUC (24 uur) ≥ 400 mg*h/L; dal van 10-15 mg/l;

- Volwassenen continue infuus: concentratie 18-22 mg/L; AUC-24 uur ≥ 400 mg*h/L.

- Peritonitis bij CAPD dal > 12 mg/L

- Neonaten en kinderen: AUC (24 uur) ≥400 mg*h/L of dal >10 mg/L.

Bron:

• WN-5. Naslagwerk AHZ w-0449 Interpretatie klinisch farmaceutische analyses te benaderen via Iprova
• www.TDM-Monografie.org v 06-03-2017